Kikvorschen Remagen 2017
Van 5 t/m 7 Mei 2017
Dagverslag van de eerste dag, vrijdag 5 mei
Vandaag het vertrek naar Remagen.
Degenen die mij kennen weten dat ik niet graag te laat kom. Zo staan we al rond 10:00u voor de deur bij ons clubhuis.
Voor een gesloten deur wel te verstaan!
Dus ik pak het programma er maar bij: Is het pas om 11:00u verzamelen! Mijn vrouw is niet blij met me.
Gelukkig duurt het niet lang voor de eersten aankomen met een sleutel: De voorzitter en Wim Vonk.
Kunnen we gelukkig naar binnen!
(Kekt de blije gezichtje van ons Corina!)
Gisterenavond was het clubhuis al open voor degenen die hun koffers en tassen al af wilden geven.
Hier is zo te zien dankbaar gebruik van gemaakt.
Langzaam maar zeker komen de anderen ook aan en het loopt langzaam vol.
Maar ik mis er nog zoveel? Dat zijn voornamelijk de dames.
Die staan beneden op wacht bij de andere bagage.
Rond 11:55u komt de bus aan en kan er van alles ingeladen worden.
Het belangrijkste natuurlijk eerst!
Maar ook aan degenen die iets anders willen wordt gedacht.
Natuurlijk is het goud/gele vocht iets beter vertegenwoordigd en al snel moeten we nog gaatjes zoeken.
Eddie, onze chauffeur weet nog wel plaats te vinden!
(Zou het genoeg zijn?)
Het inladen van alle spullen verloopt soepel en net over het middaguur zijn we onderweg!
En we zijn Den Bosch nog niet uit, of er wordt al aan de inwendige mens gedacht.
Bertie heeft zelfs warme kippenpootjes meegenomen!
De reis gaat voorspoedig en al snel zit de stemming erin.
Na 2 uurtjes rijden is het tijd voor een pitstop. Of moet ik zeggen pis-stop?
In ieder geval lekker even de beentjes strekken, wat frisse lucht en tijd voor een rokertje.
Het is dezelfde plek als vorig jaar. Toen kwamen Joop en Jovanni erachter dat hun instrumenten nog in het honk stonden.
Ze waren toen in alle staten en Jopio stond zelfs op het punt om een taxi terug te pakken.
Uiteindelijk zijn deze opgehaald door Floris die ons achterna reist.
Hij staat er nu een stuk rustiger bij, he Jopio?
We hebben dit jaar ook weer een nieuweling in ons midden: Sjack van den Wildenberg.
"Bevalt het zo, mijnheer van den Wildenberg?"
Hij lijkt het wel naar zijn zin te hebben.
En gelijk moet de jaloers ding van mij er ook weer bij!
Met zo'n groep trek je wel de aandacht.
En sommigen trekken dan ook de stoute schoenen aan om te vragen wie wij zijn.
Natuurlijk leggen wij dit graag uit.
Zoals jullie hebben kunnen lezen zijn we om 12u vertrokken.
Ondanks dat we goed verzorgd worden, begint de buik bij sommigen nu wel te knorren.
Smakelijk!
Voor de rokers nog snel een sigaartje of sigaretje...
En dan weer de bus in.
Rond 14:22u rijden we weer verder... Op naar Remagen!
De stemming zit er goed in, en we laten het ons goed smaken.
De reis verloopt voorspoedig. Slechts een klein oponthoud met een file door wegwerkzaamheden.
Over het algemeen kunnen we goed doorrijden over de Duitse Autobahn.
Ondanks dat het grijs weer is blijft het landschap toch mooi.
De reis gaat voorspoedig en rond 15:44u komen we aan bij het hotel.
Het is inmiddels een vertrouwde plek, als we op het terras zitten is het net of we niet zijn weggeweest!
Dan volgt natuurlijk de puinhoop bij de receptie voor de kamers.
Alhoewel: Het gaat best snel!
Rond 16:00u zijn we al op onze kamer.
Lekker even opfrissen en klaar maken voor de middag, want over een uurtje worden we al verwacht op de Marktplatz in Remagen.
Dus voor mij de trompet in orde maken en mijn schatje haar poffer.
Als we beneden komen is het al gezellig druk op het terras.
De bediening heeft het er maar druk mee!
Onze schuiven Henk en Nico zijn met eigen auto naar Remagen gekomen.
Nico is pas bij ons en is nog wat onwennig... Is zijn schuif in Nederland vergeten!
(Niet weer, we hebben een Deja-Vu)
Hij heeft ook nog geen deske, deze wordt door Bert omgehangen.
Ondertussen heeft hij maar een fluitje gehad, kan ie toch meedoen!
Hij oefent alvast een paar nootjes...
Daarna is het rustig even bijkomen van de reis en wachten tot we naar de Marktplatz gaan.
De trip naar Remagen kwam voor een aantal muzikanten helaas niet uit.
Zo missen we 3 schuiven en ook onze vast grote tromslager was verhinderd.
Gelukkig heeft Hans Smidts van "de bende van 6" zich beschikbaar gesteld.
"de Bende van 6" zijn vaste fans van ons en gaan nagenoeg overal met ons mee.
We zijn Hans dankbaar dat hij dit wil doen!
Zelf heb ik nu ook even rustig de tijd voor een "kleintje" pils!
Natuurlijk kunnen we niet het hotel verlaten zonder een nummer te maken.
Tevens gelijk een generale voor de Marktplatz, even de lippen losblazen.
Rond 16:50u gaan we naar beneden.
Vaandeldrager Tjeu voorop.
Gevolgd door de muzikanten.
En tot slot natuurlijk de dames.
(Moeten die niet in formatie lopen?)
Daar komen ze langs allerlei kraampjes. Waaronder een met deze gele en groene Crocks
Ze lijken even te twijfelen, maar dat gaat hem echt niet worden dames... Gewoon zwarte laarsjes onder jullie rokken!
Het is maar een stukje en netjes om 16:55u komen we aan op de Marktplatz.
Zouden ze zich trouwens in de vlag vergist hebben, of hangt ie op zijn kant?
Daar spelen we onze eerste blok nummers.
Aangezien ik zelf moet spelen wordt het fototoestel aan mijn vrouw toevertrouwd.
Er zijn nog andere "reporters"... moeten ze nu elkaar fotograferen?
Na een blokje muziek natuurlijk even rust. Zonder drank geen klank, nietwaar?
De dames hebben ook al hun intrek genomen.
Hierna worden we verwacht in de kelder onder de Marktplatz, net om het hoekje.
Dus iemand roept dat we moeten gaan eten. Maar er is nog een rondje drinken besteld... Terug!!
Niet veel later begeven we ons dan toch naar beneden.
Daar krijgen we een broodmaaltijd aangeboden.
Dus allemaal een plekje zoeken.
Het is goed verzorgd, de schalen met broodjes staan al klaar.
(En ook wat vocht om het lekker weg te spoelen.)
We laten het ons goed smaken, we lusten inmiddels wel wat eten!
Na het eten weer terug naar de Marktplatz om verder te spelen.
Maar eerst worden er wat groepsfoto's gemaakt.
Ik vertrouw Fons mijn toestel toe... sta ik er voor de verandering ook een keer op!)
Hierna spelen we weer een blok muziek.
Fons heeft nog steeds mijn toestel en leeft zich lekker uit!
Heb ik ook een keer een actiefoto!
Nico heeft nog steeds zijn schuif niet, Floris kan ieder moment aankomen.
Kijk hem eens ongelukkig kijken? Hij toetert maar zielig op zijn fluitje.
Hij wordt getroost door anderen.
Wat staat hij er maar sip bij, bij zijn schuifmaatje.
(Die vergeet zijn instrument ook nooit meer!)
De dames hebben het ook goed naar hun zin, er wordt zelfs spontaan een dansje ingezet!
Ze krijgen de smaak te pakken en komen nu helemaal los!
En er worden ook heel wat foto's gemaakt.
Wij krijgen daar weinig van mee: Wij moeten ons concentreren op de muziek.
Onder kritische blik van de voorzitter, Sjack en Lucien.
(Er mag gelachen worden hoor, hoeft niet zo serieus!)
Bij sommige dames moet het dansen nog wat loskomen, kijk eens hoe serieus!.
Maar als het fout gaat komt dit de gezelligheid wel weer ten goede!
Het zonnetje begint zich ook voorzichtig te laten zien, zo laat op de middag.
Het doet gelijk een stuk beter aan.
Na het 2e blok muziek weer even rust. Proost, Tjeu en Eddie!
Onze jongste Kikvorschdame probeert de oudste Kikvorsch te verleiden voor een dansje.
Maar onze Sjef heeft net de hele tijd het orkest vol enthousiasme geleid, laot dieje mens even rusten, Linda!
Dan maar verder met Marga. Haar moeder haakt ook lekker in.
(Al snap ik niet op welke muziek, wij hebben rust??)
En dan zie je waarom je als reporter nooit je toestel moet laten slingeren...
Was het nu echt nodig om mij zo parmantig op de foto te zetten?
(Of is het straf? Voeten van tafel!)
Gelukkig worden er ook betere foto's gemaakt.
Deze vinden mijn vrouw en ik wel een hele leuke van ons saampjes!
(Waarvoor dank!)
En dan komt eindelijk Floris aan. Wat is er eentje blij!
Nico rent naar Floris, vanaf vandaag Best Friends Forever?
Wat is ie opgelucht! Nu kan ie echt mee gaan doen!
Wij vervolgen ons optreden met het laatste blok.
Helaas zelf geen foto's van, na dieje foto van mij let ik nu wel goed op mijn toestel!
We maken "Castles of Spain", een Paso Doble. De dames hebben er zelfs rekening mee gehouden!
Het terras hoort bij het "Brauhaus Remagen".
Ze doen hun naam eer aan en stellen een vaatje bier beschikbaar.
Deze wordt vakkundig aangeslagen!
Nou blijkt het bier geen probleem... Maar glazen!
Ze hebben te weinig glazen voor zo'n groep!
Natuurlijk is het dan niks meer als normaal dat we dan binnen ook muziek maken.
Maar het is te klein en/of te hard, dus maar gelijk weer naar buiten!
Binnen in het Brauhaus wordt het compleet feest!
Het gezang galmt over het hele plein!
Sjack is inmiddels ook goed ingeburgerd...
Misschien komt ie nu wel iets "te los"?
Het loopt inmiddels al 21:11u en we gaan terug naar het hotel.
De avond zet in en de temperatuur zakt snel. Tja, en onze Joop heeft geen vetlaag meer, dus...
Zuster Klivia!
We zitten buiten lekker na te genieten van de eerste dag.
Dan komt de voorzitter met de mededeling dat het feest binnen te doen is.
Wij vroegen ons al af waar de rest bleef!
Dus naar binnen, krijgen we gelijk bij de bar een pilsje in ons hand gedrukt.
Dat is nog eens binnenkomen!
Binnen is het al compleet feest.
Met name met een nummer "Koekoek" is hillarisch.
Sommigen hebben zich al omgekleed... Is het al carnaval, Linda?
(Die kekt toch ok nergens naor!)
Staan we op een gegeven moment met een paar man buiten te roken, horen we van onder een benepen stemmetje...
De WC's zijn onder in de kelder en Sjack heeft een raam ontdekt.
Is ie gevat deur dun Driek?
Komt even later spuit 11...
Bert Heesbeen heeft uit Nederland nog allerlei hapjes meegenomen.
Netjes met het hotel afgestemd of hij deze mag bakken.
Heerlijk, dat hebben die Duitsers nog nooit meegemaakt!
De tijd vliegt voorbij en we zijn toch allemaal best moe.
Dus niet veel later zoekt iedereen zijn/haar kamer op.
Op naar dag 2, deze dag was in ieder geval weer schitterend!