Kikvorschen naar Sint Maarten Heineken Regatta

Van 28 februari t/m 7 maart 2012

29 Februari

Iedereen ligt nog in diepe rust als om 6:00u de telefoon gaat. Thea, de vrouw van Leon heeft even geen rekening gehouden met het tijdsverschil. Op z'n bosch: "Makt nie uit, jong". Maar we zijn wel wakker. En waar de rest zo weer in slaap valt, ben ik klaarwakker. Ik heb nog een heel verslag te maken, dus ik ga er maar uit. Ik zoek een plaatsje op het ontbijtterras waar ik rustig kan werken. En ondertussen zelf ook nog wat eten.



Na het ontbijt wordt er snel gezocht naar internet om alles op de site te zetten. Net buiten het resort is een cafe waar we dat kunnen. En ja we blijven Nederlanders, scheelt toch zo'n €10,00 per dag. Zo, eindelijk het thuisfront op de hoogte kunnen brengen!

We spreken rond 11:00u af bij een bar net om de hoek van het hotel. Dat is aan de kop van de startbaan van het vliegveld. Hier is Heineken volop bezig om voor de mensen die aan komen vliegen een heel Heineken entree te maken. Natuurlijk zijn dat ineens "goeie vrienden".


We zitten nu aan de kop van de start en landingsbaan. En sjemig, wat is dit een druk vliegveld! De een na de ander stijgt op, of komt binnen. En als het zo'n grote jongen is, dan worden de mensen op het strand gezandstraald en zie je de striemen op het water. Hieronder zie je een filmpje dat ik geschoten heb vanuit het hotel. Let vooral aan de rechterkant op de mensen die gezandstraald worden, en de zee worden ingeblazen. Indrukwekkend!



Maar wij zitten lekker aan de bar, terwijl de mannen van Heineken alles aan het versieren zijn. Wij proberen ondertussen ook nog wat van die mooie Heineken shirts te versieren. Het wordt toegezegd, maar of ie woord houdt?


Om 11:00u is het verzamelen. Eerst zouden mannen van de organisatie hier een boot regelen en zouden we gaan varen. Maar dat is ze (helaas) nog niet gelukt. In plaats hiervan krijgen we een rondrit rond het eiland. We gaan met z'n allen in de bus. En omdat we maar met 25 man zijn. is er plaats genoeg. Het wordt een hele excursie. De chauffeur weet er echt veel van. En het geklik van de camera's... we lijken wel een stel japanse toeristen! Maar het is hier ook zoo mooi.

We komen bijvoorbeeld ook langs het verblijf van onze koninklijke hoogheid Koningin Beatrix, de Saphire club. (voor de duidelijkheid: Dat is dat mooie hotel op de achtergrond, niet die krot vooraan!

En arm en rijk ligt hier zo dicht bij elkaar. Je ziet zoveel ontzettend grote en mooie gebouwen. Maar dat is voor de welgestelden. De plaatselijke bevolking heeft het een heel stuk minder.

Zonder woorden:

Zo rond 12:30u komen we aan bij een ferrie. We gaan namelijk naar een klein eilandje. Past net, allemaal in zo'n klein bootje, en we varen over. 

En wat is het hier mooi! Echt een tropisch eiland!


Echt wat je normaal alleen maar kent uit de reisgidsen, echt een tropisch eiland in de zon.
Ze hebben hier mooie ronde zitjes onder een rieten afdak. En dat is wel heel prettig gezien de temperatuur. We zijn al even onderweg, en zijn nu toch wel toe aan wat "fris".

Nadat er een (of meer) drankjes zijn genuttigd wordt er eten besteld. Ondertussen moeten wij ons maar zien te vermaken...

De buitentemperatuur zal rond de 30 graden zijn. Maar het water zal niet veel kouder zijn. Het voelt gewoon lauw aan. Heerlijk!

We worden geroepen. Het eten is klaar, en we schuiven aan. Een aantal van ons heeft een "red snapper", een soort vis. Nooit gegeten, maar is me toch lekker! Eigenlijk mag ik dit helemaal niet schrijven van Bertie Heesbeen. Die heeft aan het thuisfront doorgegeven: "Wat een dag, 1,5u in de bus voor wat vis en koude frietjes". Ik ben bang dat ie na deze plaatjes wat uit te leggen heeft! Peter neemt een "simpele" hamburger. Maar waarom moet dat ding €14,00 kosten? Eh, nou, hierom:

We laten het ons lekker smaken, en binnen no-time is alles op.

We kijken nog wat rond op het eilandje. Zo lopen er een paar naar boven voor een overzicht. De zee aan de "buitenkant" is echt woest. Maar daar merken wij aan deze kant niets van. Anderen lopen wat over het strand of bezoeken de souvenir winkeltjes.
Om 15:30u is de ferrie terug en gaan we terug naar land. Hier stappen we weer in de bus, die zijn rondleiding voortzet. Zo maken we echt een volledig rondje rond het eiland,

Er komen hier heel veel cruise schepen langs, dat hadden we al gezien. Maar nu komen we ook langs de haven waar ze aanmeren. Echt niet normaal hoe groot die zijn!


We komen omstreeks 17:00u weer terug in het hotel. Snel alles op de hotelkamer en een duik nemen!

En natuurlijk wat gersten nat aan de poolbar.

Een paar mannen hebben een bal gevonden. Nou ja, mannen, wat zal ik zeggen: "Boys will be boys". Als kleine jong zijn ze ermee aan het spelen en anderen nat aan het spetteren. Ook de voorzitter moet eraan geloven. Tja, die komt het water in, en wil een van de barkrukken verzetten... Die staan vast hoor! We liggen helemaal dubbel. Zo vermaken we ons goed en laten er geregeld eentje doorkomen. Tot 18:00u. Hebben wij weer: Poolbar gaat sluiten! Dus uit het zwembad en afdrogen. Wat denk je: "Gaat het regenen!". Gelukkig blijft dit beperkt tot wat spatjes. Zo nu snel even douchen, om 19:00u is het alweer verzamelen.

We spreken in de foyer. Precies om 19:00u is onze kamer aanwezig. Maar er zitten nog maar 3 andere kikvorschen. Eén voor een komen ze aan. Om het wachten wat verdraaglijker te maken duiken we maar weer de bar in, en kletsen we wat. Zo verteld Wim dat Ria zelfs de zwembandjes heeft ingeladen. "Is dat wat" zegt Hans. Vroeger waren het condooms, nu pillen en zwembandjes". Waarschijnlijk is Ria gewoon bezorgd dat ie verdrinkt. En zwembandjes blazen nu eenmaal makkelijker op dan condooms. Jullie begrijpen het al, de toon voor de avond is al gezet. Het is gezellig en we vertrekken hierdoor bijna een uur later dan gepland.

We gaan niet ver weg, we gaan alleen de hoek om. Hier zit de Sopranos bar. Met live muziek. In eerste instantie hebben we bijna de hele zaak voor onszelf. Maar langzaam maar zeker wordt het drukker en gezelliger. Bertie doet even een woordje en geeft aan dat we vanavond hier blijven, en dat er hier voor eten is gezorgd.


Het is een Italiaans buffet met verschillende pizza's en pasta's. Simpel, maar wel lekker en voedzaam. Het is inmiddels al 21:00u dus we lusten wel wat!


De man die aan het zingen is weet de stemming er goed in te brengen. Het wordt gezelliger en gezelliger, en drukker en drukker!



Na wat pilsjes en heel veel overtuigen gaat Peter ook zingen. Na wat startproblemen, (is de man achter de piano nou zo snel, of peter zo langzaam?) klinkt "Buena sera" door de zaal. En iedereen doet mee.

Zoals gezegd weet de zanger er goed de sfeer in te brengen. Hij wordt ook gekker en gekker. Het is echt gezellig en de tijd vliegt voorbij.


Langzaam maar zeker gaat bij steeds meer kikkers het lichtje uit. Tegen 11 uur zitten we nog maar met een man of 10. Begint zich nu al een "harde kern" te vormen? Maar tegen middernacht gaat bij de meeste kikkers het lichtje uit, waaronder bij ondergetekende. Wij gaan terug naar het hotel. Een aantal bikkels gaan nog naar de kroeg aan de overkant, naar verluidt zijn die nog tot 1:30u doorgegaan.
En zo komt er een eind aan de 2e dag.

• Terug naar de index