Van 28 februari t/m 7 maart 2012
Om
7:00u weer opgestaan. Ik probeer 's-ochtends aan de site te werken, en
daar gaat toch vaak een uur of 3 werk in zitten. Tussendoor even een
"break" waar ik even een ontbijt nuttig. Dan snel weer verder met het
verhaal. Maar gezien de "werkplek" is dit geen straf.
Vervolgens naar het cafe om de hoek om het via internet het verslag op de site te
zetten. Daarnaast heeft Peter van den Groenendaal nog een verhaaltje
voor het Brabants Dagblad dat ook nog verstuurd moet worden.
Zo, nu even rust, we hoeven pas om 12:30u te verzamelen. Ik loop met
een aantal Kikvorschen langs de winkeltjes. Heb ik weer: Alles is nog
dicht. De supermarkt is wel open. En die zijn wel anders dan in Nederland. Zo hebben
ze een saladebar waar je zelf een salade kunt samenstellen en mee kunt
nemen in zo'n plastic bakje. En verse koffie, dat zie je bij ons ook
niet.
Eenmaal terug loop ik naar het zwembad. Ah, daar zijn een aantal dames
aan het aquajoggen. En, zie ik dat nu goed, daar in het midden? Ja
hoor, Hans Meijs is er
ook bij. Maar van aquajoggen komt niet veel. Hij is veel meer bezig met
die dames. Deze dames en de trainer worden volgens mij langzaam gek van
hem! Telkens duikt hij stiekem onder om iemand te laten schrikken. De (vooral Amerikaanse) dames hebben de grootste lol!
Om 12:00u begint het weer wat te druppelen, en het ziet er dreigend
uit. Ondanks dat er telkens zon is, ben ik benieuwd naar vanmiddag.
Mijn vermoedens blijken uit te komen. We zijn nog niet vertrokken om
13:00u of we krijgen me toch een bui. Hopen dat dit straks niet is
wanneer we moeten spelen.
Maar het blijken echt korte buien. Want als we een kwartier later
aankomen in de yachtclub van Sint Maarten, schijnt alweer de zon. Het is best druk met
alle deelnemers die aan het inschrijven zijn. Tevens staan er wat
kraampjes met originele kleding en dergelijke over de regatta. We
kijken naar een officiële Heineken Regatta polo, en Henk vraagt hoe duur dat ie is. Ik kijk en zeg:
$76,00. Waarop Henk zegt: "Ik vraag niet wat het hele rek moet kosten,
alleen die ene polo!"
Zoals gezegd is het inschrijven, en het is niet duidelik wat we gaan
doen. Dus wachten, wachten en... nog eens wachten. Onder het genot van een biertje
natuurlijk.
We zijn er vrij snel achter dat het niet op prijs wordt gesteld om nu
muziek te maken. Helaas, een miscommunicatie. Later mogen we wel muziek
maken. Dus gaan we maar verder kijken. Eerst steekt alles de weg over, met een
kleine file als gevolg. En 100mtr verder zien we een kroeg, aan de
overkant! Dus weer terug oversteken, weer file, gaat goed zo! Gelijk
komt er politie aan met sirene, maar tot ieders opluchting was die niet
voor ons.
We nemen om 14:00u plaats bij Lee's roadside bar & grill en we
maken hier muziek. Daarna is het tijd voor een biertje, hebben we wel
verdiend. Nu is het wachten tot half vijf, dat we weer terug gaan naar
de yachtclub. Er wordt eten besteld. Hamburger of kip. En dat is me
toch een berg vlees voor de hele club. De grill ligt helemaal vol.
Helaas niet goed te zien op de foto. Tevens rookt het bij het leven. Ik
kan me voorstellen dat het hotel hier tegenover niet gelukkig mee is!
We eten er goed van, en ik kan jullie verzekeren, het was me wel een
hele kip! Iedereen zit er letterlijk vol van. Joop heeft moeite om de
naam van Bert Huiskes te onthouden. Maar hier heeft ie een
ezelsbruggetje voor bedacht: Bertus Stijgerpijp. Bertus van het oud
ijzer! We liggen helemaal in een deuk. Ondertussen komen er een paar
Amerikaanse dames langs die ons herkennen van de avond ervoor. Ze
willen op de foto met Joop. En ze zijn zeer dankbaar. Hij heeft zowaar
sjans!
Zoals gezegd was het een hele maaltijd, en sommige kakken helemaal in.
Het is mooie lokatie en er wordt even een groepsfoto gemaakt.
Zien jullie het "bootje" op de achtergrond? Daar heb ik wat meer foto's
van gemaakt, ik vond deze wel erg bijzonder. Later vernamen we dat de aankoopprijs slechts 37 miljoen dollar bedroeg.
De "deur" in de romp geeft gewoon nog plek voor een complete andere
boot en een bar. Helaas niet goed te zien op de foto. En dan denk je
"Wow, dat is groot", maar dat valt pas op als je het in perspectief
ziet. Even later zijn er mannen de bollen bovenop aan het poetsen. Dan
zie je pas echt hoe groot dat het schip is. Niet normaal meer.
Het wordt al snel 16:30u en het wordt tijd om terug te gaan naar de
yachtclub. Hier gaan we om 17:30u muziek maken. Dan gaat de brug open
en komen de boten weer terug naar binnen. Zoals je kunt zien laten we de boten binnenkomen onder begeleiding van de klanken van de Kikvorschen. De mensen aan de bar van de yachtclub doen enthousiast mee.
Vervolgens maken we om 18:30u nog een keer muziek. Het is inmiddels
donker geworden, en we spelen binnen in de yachtclub. Het is echt lekker
spelen, we zetten de hele tent op z'n kop. Helaas waren de foto's
hiervan te donker om te plaatsen. Om 19:00u gaan we terug naar het
hotel. De rest van de avond zijn we helemaal vrij om zelf te doen en
laten wat we zelf willen. Dus er wordt snel even gedoucht en er wordt
om 20:30u beneden afgesproken.
Er staat van alles opgesteld door het animatieteam van het resort. Het
is natuurlijk niet de bedoeling, maar ja, het blijven kikkers, en ze
schuiven zo aan. Alle mensen kijken echt van "Wat doen die nou".
We gaan het resort af en kijken wat winkeltjes. Voor de zoveelste keer,
dus we zijn snel uitgekeken. We gaan maar op een terras zitten waar men
bezig is met entertainment. Daar zitten ook al een aantal andere
kikkers, en we sluiten aan. Ze hebben daar iedereen van die plastic
kinder castagnetten gegeven. Genoeg voor wat melige momenten.
Op een gegeven moment horen we een hoop kabaal achter ons. Komen er een
stel showgirls uit het casino en maken op straat een show. De straat
wordt zelfs door de politie afgezet.
Echt mooi om te zien, alle kikkers kijken hun ogen uit. Maar geloof me,
ik heb uit betrouwbare bron dat er toch al veel kikkers nu wel erg hun
vrouw missen. Ik inclusief. Hopen dat ze de volgende keer wel weer mee
mogen.
Het is best leuk met live muziek en spelletjes met het publiek.
Het lijkt wel of de kikvorschen elkaar aantrekken. Er komen er steeds
meer bij. Zo komen rond 22:30u nog meer kikkers aangelopen en bestellen
een biertje. Ze hebben mazzel: 10 minuten later sluit de tent!
Hierop
besluiten we over te steken naar het casino. Niet verwacht, wat is het
daar druk, niet normaal
Ik maak een foto, en word gelijk omringt door bewaking. Oei, dat is
blijkbaar niet de bedoeling. Dus met grote bambi oogjes bied ik mijn
excuses aan en steek mijn fototoestel in mijn zak. Poeh, ik was even
bang dat ik hem in moest leveren!
Hierna komen we toch weer uit in de pianobar. Daar speelt nu een Kim.
En er zitten veel Canadezen. Die maken er ook wel een gezellig potje van.
En wij doen gezellig mee met onze roze kleppertjes
Onder het genot van een pilsje
En het duurt niet lang of er komen steeds meer Kikvorschen binnen. We
nemen weer langzaam de tent over.
Ineens is er ook een sax bijgekomen. Waar die vandaan komt weet
niemand, maar die kan blazen. Daar kunnen nog een paar saxen iets van leren! (Voor onze saxen: Niet verkeerd bedoeld hoor, dit zou ik ook schrijven als er een top trompetist zou staan!) Ze maken er samen een gezellige boel van.
We nemen met z'n allen nog een aantal pilsjes. Nou ja, een paar...
om 2:30u gaan de laatste naar huis. Ik wou al veel eerder terug maar werd telkens door
Joop omgekocht met nog een pilsje.