Kikvorschen naar Winterberg
Van 18 t/m 21 Oktober 2013
Dagverslag van de tweede dag, zaterdag 19 oktober
Het is voor mij een korte nacht. Om 7 uur ben ik er al uit. Ik kijk naar buiten: Wat een schitterende zonsopgang.
Ik ga snel douchen voor de rest wakker is, heb ik nog tijd om aan de site te werken. Maar wat ik ook probeer, ik krijg het niet voor elkaar. Ja, een paar foto's, maar niet zoals ik wil, en ieder foto neemt veel te veel tijd in beslag. Dan ga ik het nooit redden! Enfin, het loopt al tegen 9:30 uur, en het wordt dus tijd om te gaan ontbijten
Als ik terug loop naar de kamer, zie ik dat buiten de dames worden geïnterviewd door TV73. Daar moet ik natuurlijk bij zijn. Leuk interview, maar dat zien jullie volgende week!
Rond 11 uur gaan we naar het centrum van Winterberg om daar op het centrale plein te spelen.
Het is schitterend weer, en binnen no time staat het vol met publiek. Zeker als we beginnen te spelen, komen steeds meer mensen kijken.
Onze dansers laten zien waar ze het afgelopen jaar iedere dinsdag voor hebben geoefend, en het publiek is dol enthousiast. Helaas hebben mijn secondanten mij hier in de steek gelaten: Geen een foto van!!
Ondertussen worden we goed verzorgd door Bertie
Maar we kunnen de glazen nergens anders neerzetten dan op de grond. En de een na de ander sneuvelt. Wa zonde van da bier!!
En niet alleen door Bertie: Rob Meurs is ook meegekomen, en heeft zijn zoon meegenomen. Deze heeft ook nog wat lekkers voor ons: de lokale boswandeling. Deze wordt uitgedeeld... Smaakt goed!
En alles wordt goed gadegeslagen door Rob en zijn zoon. "Doen we het goed, heren?"
En ondertussen zijn Nol en Remco ook weer druk bezig... we zijn heel benieuwd naar de uitzendingen.
Helaas kon Gerie, onze vaste dirigent geen vrij krijgen. Maar zijn vervanger doet het goed, en fanatiek. Maar het is blijkbaar toch vermoeiend... Of nie, Sjef?
Zoals gezegd, was ik telkens muziek maken, en kan dan zelf geen foto's maken. Helaas dus weinig foto's als we bezig zijn. Maar Remco leggen ze toch nog even snel vast, dansend!
Als we even tussen 2 nummers zitten, begint een draaiorgeltje te spelen. Nou ja, laat hem maar even. Sjef gaat hem helpen... We liggen helemaal in een deuk!
Op een gegeven moment heeft ie het hele ding overgenomen! TV73 is er natuurlijk als de kippen bij. Dus ik denk dat we hier nog wel iets van terug zien op tv. Dankzij hun heb ik in ieder geval wel een plaatje van Sjef achter het orgel!
Het is prettig spelen zo, en de tijd vliegt voorbij. Als laatste nummer hebben we de Borcika Polka. De dames hebben kleppers, en maken er een showtje van. Het publiek geniet ervan, en we krijgen veel applaus.
Daarna gaat TV73 verder met het interviewen van de familie van Steenpaal. Het is ook best bijzonder, 3 generaties in één vereniging!
Hierna moeten we snel terug voor de lunch... Het was zo gezellig spelen, dat we dik een uur zijn uitgelopen. We gaan om 11 over 1 aan de lunch. Rob heeft een uitgebreid buffet staan, waaronder ook kroketten. Die vliegen er doorheen. De bakken zijn gelijk leeg!
Dus wachten, en de rij wordt steeds groter! Had Rob zich een waarschijnlijk een beetje vergist hoe populair die zouden zijn!
Maar uiteindelijk heeft ieder wat wils. En gelukkig heeft jullie reporter ook nog een kroketje kunnen scoren... Smullen!
Iets over 14:00 uur gaan we naar een dorp in de buurt, Willingen. Ook deze plaats ken ik alleen van de wintersport. Ondanks dat het maar zo'n 30km is, komen we om 14:55 uur aan. We spelen in de Dorf Alm. Een gezellig knus cafe, en het publiek doet heel gezellig mee.
Zelfs zo gezellig, dat Piet maar door blijft gaan, hij weet niet van stoppen! Als hij ons eindelijk wat rust geeft, vliegen alle muzikanten naar buiten! Of het nu kwam door de lange serie, of de knusse gezelligheid binnen, wie zal het zeggen? Maar wat een warmte daar binnen!
De dames vinden het binnen ook te warm, en vinden al snel ook een plekkie op het terras. Veel beter zo, of niet, dames?
Hierna worden we door de eigenaresse gevraagd om aan de zijkant van het pand, buiten op het terras te spelen.
Tuurlijk doen we dat. We trekken gelijk veel bekijks. Van alle kanten komt het publiek aangelopen. Wederom worden we weer gedragen door het enthousiaste publiek. En dat speelt toch zo lekker!
Het duurt dan ook weer niet lang, of de polonaises worden weer ingezet!
En wederom staat het gerste nat alweer op ons te wachten als tractatie voor ons harde werken als we uitgespeeld zijn. Eh, Sjef... Als we uitgespeeld zijn!!
Ook hier komen we niets te kort, er wordt goed voor ons gezorgd. Maar wat is dat? Wat zien we nu... ? Piet zit aan het water! Het moet niet gekker worden.
We moeten twee keer kijken om het te geloven. Dat we dat nog mogen meemaken! (en unne kikker heet da toch afgezwore?)
We spelen ook hier weer een hele leuke sessie. Wederom vliegt de tijd voorbij. Eigenlijk zijn we al klaar, als Jan Valentijn nog het verzoek doet om weer te eindigen met de Borcika polka. Die doet het hier zo lekker!!
En ook hier zetten we de hele boel weer op zijn kop! We worden tot 3x toe overgehaald om het refrein opnieuw in te zetten.
De bus staat allang te wachten, en blokkeert een weghelft. We moeten nu echt gaan, en worden dringend verzocht de bus in te gaan... We gaan bijna spelend terug de bus in!
Terwijl we wegrijden, worden we uitgezwaaid door al het publiek, schitterend!
In de bus worden we getrakteerd op het kweknummer "Wie wil d'r munne mulder zien", gezongen door de originele zangeres, Wil Keizer. Hilarisch! Zoek het nummer maar eens op!
Het is een gezellige bedoeling, de stemming zit er goed in. Er wordt al rijdend zelfs spontaan een dansje ingezet!
Er wordt doorgegeven dat we vanavond een feestavond hebben, en dat we alleen ons Kikvorschdasje om moeten. Om 18:00 uur komen we terug bij het hotel. Dan is het snel omkleden en opfrissen, want een half uurtje later worden we alweer verwacht voor het diner. Jowy en Jovanny zijn snel klaar... Zij nemen het kledingadvies letterlijk, en hebben alleen hun dasje om (wel onderbroek aan hoor). Het is geen gezicht!
Deze moet natuurlijk ook nog effe geshowd worden bij papa en mama, een stukje verder op de gang. En ze gaan zo "gekleed" over de gang. Om het beeld nog wat kracht bij te zetten wordt de onderbroek nog flink opgetrokken. Tis gin gezicht!
Ik heb de foto maar even wat netter gemaakt, en hier maar niet de originele foto's plaatsen, dat zullen jullie wel begrijpen.
(tegen vergoeding kan ik ze natuurlijk altijd aanleveren... op A3 formaat of zo!)
De rest is nog aan het opfrissen, maar ik ben al klaar en ga al naar beneden. Het is al gezellig druk aan de bar, en TV73 is bezig met interviews, waardoor er veel gelachen wordt. Hierna gaan we aan het diner: Het is een buffet, en voor elk wat wils. Ik kan natuurlijk niet voor de anderen spreken, maar het heeft mij in ieder geval goed gesmaakt!
Hierna ga ik snel terug naar de kamer, om deze dag te typen. Ondanks dat ik de foto's er niet bij kan zetten, ben ik toch nog een uurtje bezig. Nou, even uploaden, kan ik ook weer beneden aansluiten. Wa denkte... kopieer ik verkeerd om: De lege pagina die thuis op de server staat, over degene die ik net getypt heb. Kan ik weer helemaal overnieuw beginnen! Schiet lekker op zo!
Zo loopt al snel tegen 21:00 uur als ik weer zover ben. De rest staat te dringen dat ik mee moet... Ik moet naar beneden! Sorry jongens en Dominique als ik kort af was, maar het was even zo stressen om het nu wel goed op de site te krijgen!
In de zaal heeft iedereen al een plekje gezocht, het is alweer lekker gezellig!
En er zijn nog meer gasten bij gekomen. Een heel aantal die ik helaas (nog?) niet ken, maar ook een paar goeie bekenden. Waaronder Bertus Huyskens, dassendrager, en lid van de vaste stapgroep op Sint Maarten. Gelijk in gesprek met Lucien, die sloeg ook nooit over!
Vanavond hebben we een feestavond. Er is een DJ, en er komen diverse artiesten langs. Maar hebben ook mensen die al afscheid nemen. Nol en Remco van TV73 hebben morgen weer andere verplichtingen. Ze moeten vanavond al terug en nemen afscheid. Rond 21:00 uur rijden ze richting Nederland, dat wordt nachtwerk voor ze.
Wel jammer, we waren onderhand gewend aan ze! En er zijn vanavond verschillende (verrassings)optredens, dat had toch leuk beeldmateriaal opgeleverd.
Zo tegen 10 uur maken wij eerst muziek. En al snel zit de stemming er weer goed in. Helaas nog geen foto's van, ik had mijn fototoestel bij Dominique gelaten. Oh, zegt ze, Ik wou dit het tweede blok doen... Lieve meid, we spelen vanavond maar één keer! Toch nog proberen hier foto's van te bemachtigen.
En we worden weer goed verzorgd. Alleen tappen ze hier niet met koolzuur, maar met stikstof, weten ze ons aan de bar te vertellen. Dat gaat een stuk langzamer, en ze hebben de grootste moeitje om ons tempo bij te houden!
Na ons neemt Paul Perry weer het podium, en wordt er volop gedanst..
Hierna komt Freddy Dubbelt met een aantal carnavalsnummers.
Hij weet de stemming er goed in te brengen, en er worden spontaan polonaises ingezet.
En wij hadden er al in de bus van mogen genieten, maar nu komt ze dan met professionele apparatuur en dito kleding: Wil Keizer met haar Mulderke. Iedereen ligt weer in een deuk!
Hier tussendoor vult de DJ de tijd op met leuke nummers, er zitten exemplaren bij waar ik nooit van gehoord heb, maar waar we flink om moeten lachen. Hij krijgt in ieder geval gemakkelijk de mensen op de dansvloer.
Zou het dit dan zijn? Nee hoor, er komt nog een act. Maar wat zal het zijn? Met veel bombarie wordt zij (hij?) aangekondigd... Sugar Lee Hooper!! Onze eigen Joop Steenpaal, wat is die gek zeg! Maar hij doet het goed, iedereen ligt in een deuk!
Daarna wil iedereen met hem op de foto, daluk kregt ie nog sterallures! Maar eerst een foto met papa, dan mag de rest!!
Wat vliegt de tijd! Men wil al gaan afsluiten. Dus er wordt geopperd om met een paar man nog het dorp in te gaan. (a la Sint Maarten) Er wordt gelobbiet wie er allemaal meegaan. Maar in tegenstelling tot Sint Maarten zijn ze allemaal moe.
Alleen Jovanny, Fred en ik blijven over. Nou dan gaan we maar. We lopen naar buiten, en kijken de lange weg naar het centrum in... "Die moeten we straks ook terug, maar dan omhoog!". Vertwijfeld kijken we elkaar aan, en draaien toch maar om. Eenmaal op de hotelkamer zijn er nog genoeg wakker. Ook onze buren. Jovanny en ik kletsen daar nog na. En uiteindelijk wordt het toch nog 3:30 uur voor we ons bedje zien!!