Laatste wijziging: 25 mei 16:54u nederlandse tijd.
Reden: De weg naar Shanghai, en quote Jochem Hanse toegevoegd.
Voor de liefhebbers: Zie hier het reisverslag Kikvorschen in Shanghai 2006
Voor vertrek:
Vrijdag 23 april, Zaterdag 24 april, Zondag 2 mei, Dinsdag 4 mei, Woensdag 5 mei
Reisverslag:
Donderdag 6 mei, Vrijdag 7 mei, Zaterdag 8 mei, Zondag 9 mei, Maandag 10 mei, Dinsdag 11 mei, Woensdag 12 mei, Donderdag 13 mei
Zo'n dikke 4 jaar geleden werd ik gevraagd om de
trompetsectie van de Kikvorschen te versterken.
Enfin, ik hield altijd
al van carnaval, en het protocol, én zo kon ik ook nog de hofkapel helpen,
dus de keus was zo gemaakt.
Na een paar weken vroeg de voorzitter of ik
misschien zin had om mee naar China te gaan.
Ik keek eens goed rond of
niemand mij in de maling nam (hè Wim), maar het was echt.
En een dikke 8 maanden later zat ik in het vliegtuig naar Shanghai. (2 t/m 11 september 2006).
Vanaf dat moment keek ik nergens meer van op bij de 'Kikkers'.
Toen we de vorige keer uit Shanghai vertrokken dacht ik: "Hier kom je niet zomaar, dit zie ik waarschijnlijk nooit meer terug".
Maar een aantal maanden geleden werd er wederom gesproken over China.Goh dacht ik: Als dat nog eens zou kunnen.
Het was lang onzeker, mede door de economische crisis.
Maar mede dankzij grote inzet van onze
oud-Hoogheid Jos Kieboom, Bert de Fijter, en natuurlijk niet te
vergeten ons bestuur, gaat het nu toch weer gebeuren.
Dus na kleine 4 jaar is het feit: We gaan weer naar Shanghai. En mogen we zelfs op de wereldtentoonstelling spelen!
De vorige keer hield ik een dagboek bij.
Zo konden
de thuisblijvers ook lezen en zien wat wij meegemaakt hadden.
Dit deed
ik volledig informeel en in mijn eigen stijl.
Eenmaal terug in
Nederland hoorde ik dat dit als een lopend vuurtje rond was gegaan.
Nooit gedacht dat dit zo gewaardeerd zou worden.
Mede door al die
complimenten ga ik (wederom) proberen om hier dagelijks een verslag te
schrijven. Maar pin me hier niet op vast!
De vorige keer heb ik ook een
aantal maal rond 2 á 3 uur in de nacht zitten schrijven.
Dus mocht ik een dag (voor mij nacht) overslaan, neem me dat dan niet kwalijk.
En in mijn dagelijks werk ben ik systeembeheerder, en
weet eigenlijk niets van webpagina's bouwen.
Hierdoor mag de site dan misschien wat spartaans overkomen, maar ach, het gaat toch om het verhaal en een fotootje, nietwaar?
Hieronder vindt u een aantal interessante links naar de World Expo
Met name de foto's geven al een leuke indruk wat we daar mogen gaan zien!!
Officiële site World Expo 2010 Shanghai
Nederlands paviljoen Expo 2010 Shanghai
Kikvorschen op de officiële participantensite Dutch Culture Center
Beeldresultaten World Expo op Google
Generale repetitie in het honk in
de Nieuwstraat voor Shanghai.
De opkomst is vrij groot, want het is de laatste repetitie voor we vertrekken.
Maandag worden namelijk alle instrumenten door TNT opgehaald om al verzonden te worden naar Shanghai.
Het hele repetoire voor China wordt doorlopen, maar de nadruk ligt op de dansen.
Hiervoor is het gebruikelijke repetitielokaal te klein; Voor deze keer, is het voor, bij de bar.
Allemaal met harpje en klein boekje, of samen een standaard delen.
Met het gezellige
gekakel van de dames er doorheen. Het was bijna zo gezellig als
vruuger, boven.
Af en toe té gezellig. Maar de dames luisteren goed
naar het verzoek van de muzikale leider om wat rustiger aan te doen.
Nog één laatste uitvoering: Spelen op een bruiloft bij Kasteel Maurick te Vught.
Wederom passeren (bijna) alle
nummers voor China de revue.
Ondanks dat we niet voltallig
zijn (mede door zieken) klinkt het toch goed.
Na afloop met de kikkersbus terug naar het honk.
Zoals gezegd: nu worden alle instrumenten ingeleverd.
Deze zullen maandag door TNT verzonden worden.
Toch wel raar om m'n geliefde instrument zo achter te laten.
Nu maar hopen dat we ze daar ongeschonden terug vinden.
Vandaag laatste vergadering gehad met alle China gangers.
Het hele programma wordt doorgelopen, heel druk, maar ook nog ruimte voor ontspanning.
Iedereen is heel enthousiast om te gaan.
De mannen krijgen een hemd uitgereikt met logo van de Kikvorschen erop.
Zo zijn we straks in onze vrije tijd ook goed herkenbaar. (de vrouwen gaan ook in het zwart)
Tevens worden diverse regels uitgelegd.
Natuurlijk mogen er geen scherpe voorwerpen in de handbagage.
Er volgt nog wel een discussie over de speldjes op de jassen.
Hierop stelt de voorzitter voor om deze uit voorzorg in de koffer te doen.
Tevens moeten aanstekers bij de entree van de Expo worden ingeleverd.
Op het hele terrein mag niet gerookt worden, hiervoor zijn aparte ruimtes ingericht.
En spugen op de grond of een sigaret op de grond gooien is in heel China ook verboden.
Dat wordt nog wat voor de verstokte rokers onder ons.
Nog even nakeuvelen aan de bar en dan is het wachten tot donderdag.
11:00u verzamelen, en het vertrek is om 12:00u.
We kregen ook nog een update over de
instrumenten: 30 Apr 2010, 21:53, Pudong International Airport,
SHIPMENT RECEIVED AT TRANSIT POINT.
De instrumenten zijn dus al door de douane, nu de Kikvorschen nog!
De media heeft ons nu ook ontdekt.
Zo kregen we e-mail van Boschtion, en stond er vandaag een leuk stuk in het Brabants Dagblad.
Dit stuk, geschreven door de Erwtenman, kan men hier lezen: 'Kikkers' weer naar China
Tevens bij de online versie van onze krant, zie: Kikvorschen naar Wereldexpo China
De koffers gepakt.
Gecheckt, en nog eens gecheckt, volgens mij niks vergeten.
Nog even een backup maken van de server.
Even testen... he, het werkt niet...
Zoeken, zoeken en nog eens zoeken...
Uiteindelijk de fout gevonden: Het internetkastje in de meterkast heeft de kuren.
Alles hersteld, mijn excuses als u toevalling in deze tijd de site heeft proberen te bereiken.
Nou maar hopen dat dit niet gebeurd als we 9000 km verderop zitten.
We gaan er maar vanuit dat alles goed blijft draaien, zodat alle thuisblijvers onze reis kunnen volgen.
Zo, al met al alweer 23:00u, we gaan voor het laatst ons eigen bedje opzoeken.
Want morgen om 11:00u begint de reis.
Misschien dat ik vanaf Schiphol nog een update kan plaatsen.
Anders wordt het vrijdag... Als alles goed blijft gaan: Internet daar... én hier!
Om 11:00u is bijna iedereen al aanwezig op het honk. (Bijna niemand wil te laat zijn.)
Het busje voor de koffers is afgeladen vol.
Het is een drukte van je welste.
Natuurlijk is er koffie, maar traditiegetrouw wordt er ook al bier gedronken.
Om 12:00u wordt iedereen verzocht om zich naar de Kikvorschenbus te begeven.
Nog even snel afscheid nemen van onze naasten, natuurlijk niet zonder traan.
En om 12:07 u is het zover: We zijn vertrokken.
We zijn nog niet op de citadellaan of de blikjes bier worden opengetrokken.
De reis loopt heel voorspoedig.
Even gestopt bij Breukelen voor de hoge nood te ledigen.
(Voor de een naar de WC, voor de ander een peuk, voor sommigen beiden)
Zoals gezegd, het gaat heel voorspoedig, en om 13:54 zijn we al gearriveerd op Schiphol.
Mede omdat Bert ons al online had ingecheckt, gaat dit ook heel snel, en om 14:20u zijn we allemaal door de douane.
Het is inmiddels al even in de middag en de lunchroom wordt druk bezocht.
Rond 17:00u wordt iedereen weer bij elkaar gezocht om naar de gate te gaan.
Daar is het lekker druk en rommelig.
De een mag gewoon door een poortje, de ander moet door zo'n rontgenscan.
Maar eenmaal door de controle kunnen we gelijk door naar het vliegtuig.
Ondanks dat we als groep aangemeld zijn, zitten we toch nog verspreid over het vliegtuig.
Er wordt veel van plaats gewisseld, en uiteindelijk zitten de meesten naast elkaar.
En om 18:46 uur zijn we dan eindelijk de lucht in, voor een reis van 10 uur.
Om 21:15u wordt er nog collectief gezongen voor Toos die vandaag toevallig ook jarig is.
De dames hebben voor de gelegenheid feestmutsen geregeld.
Uiteindelijk hebben meer chinezen dan vrouwen een puntmuts op.
Daarna wordt het snel stiller, en probeert iedereen om toch nog een beetje slaap mee te pakken.
Helaas wil dat voor mij niet lukken, wat ik ook doe. Zittend slapen is niks voor mij.
En als het dan rond 1:00u in de nacht licht begint te worden (!), lukt het helemaal niet meer.
Toch maar alvast de klok 6 uur vooruit zetten, dan is het wat logischer.
Om 10:37 uur landen we op Shanghai
Daar is de douane wat lastiger en hier hebben we wat oponthoud.
De papieren worden echt stuk voor stuk bekeken, en sommigen moeten de muts of pet af doen, anders lijken ze niet op de foto.
Wel wordt er door de douane gelijk een groepsfoto gemaakt, ze vinden ons toch apart.
Enfin, eenmaal daar doorheen worden we opgevangen door een lieftallige dame.
Deze leidt ons naar de bus die ons naar het hotel brengt.
Daar komen we om 12:45u aan.
Daar natuurlijk ook de nodige oponthoud voordat iedereen een kamer heeft.
Ondertussen op zoek naar een bar, hebben ze niet!
Wel een koffiebar. deze wordt door ons gelijk omgedoopt.
Op de vraag of we 25 bier kunnen krijgen, staat de ober even glazig te kijken.
Mede door de hulp van Jos Kieboom wordt overal bier vandaan getoverd.
Wel 3 verschillende soorten, waaronder Heineken, houdbaar tot juli 2009.
Maar het smaakt ons goed!
Heerlijk geslapen... tot zo'n half 4.
Het blijkt namelijk dat de site goed gelezen wordt door de thuisblijvers.
Wim van Nimwegen was benieuwd hoe het nu was met het bier en de instrumenten, en stuurde een SMS'je.
Alleen had ie blijkbaar niet in de gaten dat het hier 6 uur later was!!
Enfin toch maar even terug geSMS't, ik was nu toch wakker.
Ik heb nog even getwijfeld om nu terug te SMS'en, het is nu half 5 in Europa... nee, toch maar niet.
We hadden om 9:00u afgesproken om te ontbijten.
Het ziet er allemaal vrij goed uit.
Het ontbijt valt een beetje tegen, het is niet zo westers als de meesten hoopten.
Toch is er nog genoeg te vinden om een fatsoenlijk ontbijt te hebben.
Na het ontbijt hebben we nog zo'n 2uur tijd voordat we naar het optreden op een plein in het Jing-An gaan.
Geeft me even de ruimte om het een en ander bij te werken.
Zo kan ik het ook even over de hotelkamer hebben.
Mooie ruime kamers, ziet er allemaal netjes uit.
Ook de badkamer ziet er netjes uit.
Alleen het bad, dat is toch wel apart.
Het lijkt wel een oude wastobbe.
Met het douchen moet je ook gruwelijk uitkijken, anders is alles zeiknat.
Wij zitten op de 9e verdieping, maar er zijn erbij die op de 16e zitten.
Niks voor mensen met hoogtevrees dus.
Maar het uitzicht is hierdoor wel fantastisch.
Voor degenen die de skyline van Shanhai kennen zullen op de achtergrond de 2 torens wel herkennen.
In de rechtse toren zijn we 4 jaar geleden geweest. De linkse was toen in aanbouw.
Ik hoop dat we deze reis de linker toren nog kunnen gaan bezoeken.
Die is 500 meter hoog, en was in aanbouw toen we de rechtse toren bezochten.
Boven in de "flesseopener", zoals we de toren gedoopt hebben, is een bezichtigingsruimte over de stad.
Om 12:00u is het verzamelen voor het optreden op een plein in het Jing-An gedeelte.
We hebben nog (steeds) geen instrumenten.
Het is maar te hopen dat deze snel 'los' komen bij de douane.
Anders wordt het toch wel heel erg naar, de komende dagen.
We zullen er maar het beste van hopen.
Bij het wachten op de bus worden al alternatieven gezocht.
Als er echt geen instrumenten komen, kunnen de kikkers altijd nog terug naar hun roots: De houten fluitjes.
Hans Meijs heeft al een voordeelverpakking mirletons op de kop getikt, en er wordt al flink geoefend.
Ook de gids blaast al snel een nootje mee.
Natuurlijk hebben we er dan altijd mensen bij die doorslaan ... he Hans?
Om 12:00u zijn we vertrokken naar een plein in het Jing-An gedeelte van de stad.
Hier zouden we om 14:30u een concert moeten geven.
Maar we zijn nog steeds in afwachting van de instrumenten
Het plein wordt nog versierd terwijl we daar aankomen.
Er is een schitterend podium neergezet, alle kikkers zijn onder de indruk.
We moeten echt proberen het doek mee terug naar Nederland te krijgen.
Om de tijd te doden lopen we maar door het winkelcentrum.
Ondertussen komt er steeds meer en meer publiek.
Uiteindelijk wordt het duidelijk dat we de instrumenten niet op tijd zullen krijgen.
Met de organisatie van het Jing-An district wordt besloten om het concert naar maandag te verplaatsen.
Floris legt het uit aan het publiek, en we hopen echt van harte dat het maandag wel door kan gaan.
Er wordt nog wel snel gebruikt van gemaakt om wat mooie plaatjes te schieten.
Als alternatief worden we door de gids naar een tempel gebracht.
We worden aan het begin van een straat afgezet, die vol zit met winkeltjes.
Zo duurt het even voordat we bij de tempel komen, want hier en daar worden wat leuke aankopen gedaan.
Hierna bezoeken we een tempel.
De geurstokjes worden door de biddende Chinezen rijkelijk gebruikt.
Voor sommige Kikvorschen een beetje té.
Het is een bescheiden maar mooie tempel.
Hierna rijden we langs de Bund, het zakelijke gedeelte van de stad, langs de Huangpu rivier.
Floris en Jos verlaten ons hier even om een restaurant te regelen.
Hier worden nog wat mooie plaatjes en film geschoten.
Dit restaurant ligt net achter de bund.
We krijgen een menu voorgeschoteld van ongeveer 20 gangen, ongelooflijk!
Voor ieder wat wils, en denk dat ik voor iedereen kan spreken dat men zijn/haar buikje vol heeft.
Bij gebrek aan instrumenten staat een CD op met Oeteldonkse muziek.
Deze gaat aan het eind van het diner harder en harder, en er wordt spontaan een polonaise ingezet.
Inclusief al het personeel, één groot feest!
Uiteindelijk is het tijd om te gaan, en gaan we terug naar het hotel.
De Kikvorschen nemen weer de gehele bar in, en het wordt stiekem toch steeds gezelliger.
Er worden maar geintjes gemaakt dat we de instrumenten nóg niet hebben, wat moet je anders.
Achter de schermen wordt er door Jos en Bert nog hard gewerkt om ze 'los' te krijgen.
Het is maar hopen dat we ze morgen toch uiterlijk voor 14:30u hebben.
Dan moeten we namelijk de Nederlandsche parade lopen.
We worden allemaal toch nu wel erg moe van de Chinese bureaucratie.
Het is niet anders dan afwachten, we kúnnen niks anders... heel frusterend.
Na het ontbijt krijgen we het goede nieuws dat we de instrumenten kunnen ophalen op de luchthaven.
Dit blijkt later een misverstand, het is een gate op de Expo, waar zich ook een douanekantoor bevindt.
Opluchting alom, maar het gaat (wederom) allemaal een stuk stroever dan verwacht.
We moesten allemaal om 9:30u beneden zijn, dan zou de bus vertrekken.
En braaf als we zijn, zijn we allemaal op tijd.
Alleen blijkt dat alle groepen in ons hotel allemaal tegelijk zullen vertrekken.
Uiteindelijk vertrekken we pas om 10:30 naar de Expo, waar we om 11:00u aankomen.
Maar dan begint de ellende pas goed.
Om een héél lang verhaal kort te maken: Na 3 uur (!) van poort naar poort, wachten en nog eens wachten,
van de ene parkeerplaats naar de andere komt er versterking van het Holland Paviljoen.
Heel uitputtend, zoals u kunt zien.
Uiteindelijk komen we bij een douanedepot op de Expo.
Daar worden de muzikanten gescheiden van de rest.
We moeten met ons paspoort en de toegangskaart voor de Expo een hokje in.
Daar moeten we de nummers en naam inschrijven.
Vervolgens mogen we doorlopen, en komen we bij een douane á lá het vliegveld.
De jassen moeten in bakken, evenals alle metalen, je kent het wel.
Daarna worden we ook nog door een dame voor en achter gecheckt met zo'n stok.
Vervolgens mogen we naar een busje lopen, en onze eigen instrumenten uitladen.
In ieder geval hele grote opluchting om ze weer terug te zien.
Nadat er goedkeuring is van hogerhand, mogen we pas het douane terrein verlaten.
Op naar de vrouwen die al de Expo ingelopen zijn.
En wat denk je: Weer zo'n zelfde douane controle.
Met foto en al erbij, zoals je kunt zien.
Je zou bijna denken dat je een kerncentrale gaat bezoeken, niet normaal meer.
Roken is op het hele terrein verboden, en de aanstekers worden gelijk ingenomen, die ben je kwijt.
We worden begeleid naar een kledingsruimte.
Daar kunnen we de instrumenten uitpakken, gelukkig is alles compleet.
Vervolgens kunnen we, zonder ook maar één noot in te spelen, direct aan de optocht aansluiten.
Nu weten we dat de Chinezen problemen hebben met de R, maar blijkbaar ook met de K.
Op de aankondiging heten we namelijk geen Kikvorschen maar Lilvorschen...
Toch lastig dat de K en de L naast elkaar zitten op een toetsenbord, zullen we maar denken.
Een pen doet wonderen, en de L's veranderen al snel in een K.
We mopperen niet, we zijn allang blij dat we eindelijk onze geliefde instrumenten hebben.
En dat we toch kunnen spelen in de Parade.
De parade is heel leuk, en erg dankbaar publiek, ik laat de foto's voor zich spreken:
Na de parade zouden we naar het Holland Paviljoen gebracht worden.
Maar we worden weer afgeleverd bij de kleedkamers.
Dan maar met muziek lopend naar het Holland Paviljoen.
Daar komen we met muziek binnen, en de stemming zit er gelijk goed in.
Er is volop te drinken, en worden verwend met lekkere hapjes.
We spelen ook de dansen, en de dansers gaan helemaal los.
Hierna gaan we naar het China Paviljoen, volgens een aantal man op uitnodiging.
We gaan met muziek naar binnen, lopen door naar de 1e etage, en worden daar opgehouden door een dame.
Deze leidt ons de lift in, en.... we staan weer buiten.
Jos praat als brugman dat we de Hollandsche delegatie zijn, maar de meesten zijn al erg moe.
Het geleur met de instrumenten én met de bus, én het vele lopen heeft zijn beslag op de mensen:
Men wil terug naar het hotel.
Dus er wordt een bus geregeld.
Maar het is een bus van het terrein, en er stappen ook vele andere toeristen in.
Met als gevolg dat de kikkers over 2 bussen verdeeld zitten.
Geen probleem: De bus rijdt naar het eindpunt, en daar zien we elkaar weer.
Maar eenmaal uit de bus, heeft niemand een idee waar we nu zijn.
En we moeten nog de koffers van de instrumenten ophalen.
Er moet een gids aan te pas komen, om ons terug te brengen.
Eenmaal daar aangekomen, wat denk je: Wéér wachten op de bus!
Volgens de begeleider moeten we weer met alle groepen tegelijk terug.
En het is nog wachten op 2 groepen.
Na 1 uur engelengeduld wordt door Bert en Jos zodanig onderhandeld dat we toch eerder weg kunnen.
Om 22:30u gaan we allen doodmoe terug naar het hotel.
Eenmaal daar aangekomen gaat ook iedereen vrij vlot heel moe naar hun kamer.
Het was een uiteindelijk een hele leuke dag, en schitterend wat we hebben gezien.
Maar het was wel een héél vermoeiende dag.
Natuurlijk ook door al het lopen, maar met name door het gedoe voor de instrumenten.
Maar het meest positieve: We hebben ze terug!!
Kunnen we morgen toch het concert gaan doen op en Yin-An plein.
Voor de liefhebbers nog enkele impressies van de Expo:
's-Ochtends willen we met een paar man de stad in om wat speciaalzaken te bezoeken.
Dus vragen we of onze gids vervoer kan regelen, en dat doet ze... de grote bus die we iedere dag hebben!
Zitten we met vieren in een bus van 42 man!
Enfin, inkopen gedaan, en we zijn weer op tijd terug voor vertrek.
Vandaag gaan we naar het Ying-an plein.
Hier moeten we om 15:00 spelen, het concert wat zaterdag niet door kon gaan.
We zijn er om 12:30u en we hebben nu tijd om zelf wat dingen te doen.
De ene groep gaat een tempel bekijken, en de andere groep trekt de stad in.
Wij zitten bij de laatste groep.
Het blijkt het duurste gedeelte van de stad te zijn, met Gucci en Calvin Klein, niks voor onze beurs dus.
Al na een klein een klein uurtje zoeken we een terras op bij het plein.
En dat blijken er meer te doen, het terras stroomt al snel vol met Kikkers.
Om 14:30 begeven we ons langzaam naar het podium
Het is weer schitterend versierd, en door het mooie weer zit de tribune al goed vol.
Het concert zou om 15:00u beginnen, en wij zitten al startklaar.
Het wachten is alleen op de District Gouveneur Lu Xiaodong.
Deze heeft zich al blijkbaar aangepast aan de kikkers, want hij komt een Bosch kwartiertje later.
De opening gaat heel officiëel, met toespraken van de gouveneur, de consul-generaal Eric Verwaal,
en Jochem Hanse, directeur van het Nederlandse paviljoen.
Na de toespraken en uitwisselen van presentjes over en weer, gaan we eindelijk van start.
Het wordt een groot feest, we worden echt gedragen door het publiek.
Dit nodigt enkele muzikanten uit om er echt een komische fanfare van te maken.
Zo trekken de trompettisten regelmatig het publiek in, en eindigen zelfs op hun rug bij de Borcika Polka.
De dames trekken door het publiek en delen klompjes uit.
Ze worden bijna uit de handen gerukt.
Het hele publiek doet enthousiast mee, en zijn geregeld met grote getalen op het plein te vinden.
En de kinderen zijn al helemaal niet van het plein af te krijgen.
Zo laat Gerie ook nog zien dat ie niet alleen diregent is, maar "vader" van zo'n 10 kinderen.
Kijkt u zelf naar wat impressies van het concert:
Na afloop komt het publiek allemaal naar ons om met de kikkers op de foto te gaan.
Op de valreep weten we ook nog om het grote spandoek te regelen. (die je bij het verslag van zaterdag ziet)
Heel voldaan gaan we van daar naar een restaurant waar we een heerlijke maaltijd krijgen.
De stemming zit er goed in, en zoals het onderhand gewoonlijk is, wordt het erg gezellig.
Na afloop gaan we weer naar de bus die ons naar het volgende evenement zal brengen.
Maar voor vertrek snap ik Jos en Tonnie nog even met enkele Chinese serveerstertjes...
We gaan nu naar de hoogste toren van China, en op drie na hoogste toren van de wereld.
Het is het Shanghai World Financial Center.
Alleen de aanblik al is indrukwekkend:
Een bord bij de entree boezemd een aantal leden al angst in...
Een aantal leden heeft het niet zo op een hoogte van maar liefst 474 meter en blijft beneden.
De meeste gaan toch mee, angstig of niet.
Ook daar moeten we weer door de douane poortjes.
Een hele klus, want iedereen heeft speldjes op.
Daarna is het wachten tot we naar boven mogen, maar dat wordt ook weer 'prettig' opgelost:
We worden eerst naar de 97e verdieping gebracht.
Dat is de onderkant van de opening van de "flesseopener".
Hier staat het dak open, en kijk je zo tegen de bovenkant aan.
Het uitzicht vanaf hier is al fantastisch, en we gaan nog hoger.
Al wachtend op de lift naar de 100e (!) verdieping lees ik een bord naast de lift.
Boven is het looppad van glas. De schrik slaat bij nog meer leden toe.
Eenmaal op de 100e verdieping is het uitzicht helemaal te gek.
Laat ik de plaatjes het werk doen...
Let wel: De laatste foto is dus recht naar beneden gemaakt.
Men heeft in het midden een glazen vloer waar je overheen loopt.
Je kijkt hier dus bijna 500 meter recht naar beneden. (Tussen de groene lichtjes ligt de straat)
Sommige mensen schieten snel over naar de andere kant, om zo snel mogelijk weer naar beneden te gaan.
Anderen, zoals ikzelf kan bijna niet stoppen met filmen en foto's nemen.
Halverwege, dus het midden van de "flesseopener", kun je een officiële foto laten nemen.
Ik krijg mijn vrouw, mét hoogtevrees, toch zo gek om met me op de foto te gaan.
Je staat dan aan de rand van het gebouw, op een glazen plaat.
Mijn oprechte respect, ze doet het toch.
(helaas is het een "echte" foto, en heb ik geen scanner bij me om hem hier te plaatsen)
Het is weer een vermoeiende maar hele mooie dag geweest, en we keren rond 22:00u terug naar het hotel.
Snel omkleden en dan naar de bar.... dachten we.
Bij de hele groep blijkt de sleutel geblokkeerd te zijn.
Waarschijnlijk omdat alle groepen van de World Expo vandaag zijn vertrokken.
Maar de kikkers hebben vooraf zelf de trip een aantal dagen verlengt.
Het wordt een zooitje bij de receptie.
Het personeel blijkt er niet mee overweg te kunnen, en sommige moeten 4x terug.
Jammer, een smet op zo'n mooie dag.
Uiteindelijk kan iedereen toch weer zijn/haar kamer in, en na een paar borrels gaat iedereen naar bed.
Om 9:45 loopt de hal al weer aardig vol met kikkers.
Voor sommigen is het weer laat geworden en hebben een aangepast ontbijt.
We willen om 10:00u vertrekken, maar het zouden de kikkers niet zijn als er weer niet wat tussen kwam.
De dame die het concert gisteren geregeld heeft kwam nog wat afhandelen, maar deze is te laat.
Enfin, we vertrekken uiteindelijk 45 minuten later (!)
We gaan naar “oud” Shanghai, maar helaas heeft de gids dit niet helemaal begrepen.
Het is namelijk wel oud waar we komen, maar over het algemeen oude troep, en kitsch.
Hierdoor wordt het bezoek beperkt tot 3 kwartier.
Bij het wachten op de bus begint een schoenenpoetser spontaan de schoenen van Tonnie te poesten..
Terwijl hij nog loopt.
De schoenenpoetser heeft wel succes want 4 kikkers lopen er weer met glimmende schoenen bij.
Daarna is het nog wachten op Rien
Deze liet zich verwennen met een voetmassage, en was uitgegaan van de eerste vertrektijd.
Hij zit rustig op zijn gemak te genieten als Berti hem verteld dat alles al in de bus zit.
Rien komt gelijk uit de massagesalon, en rent op zijn sokken de bus in.
Nu gaan we op weg naar YuYuan, mede bekend van de tuinen.
Maar ook de authentieke gebouwen die wij verwachten.
We komen op de parkeerplaats, lopen de hoek om… en staan in de winkelstraat van eergisteren.
Wat blijkt: Aan het einde van de straat rechts, en we lopen recht in het winkelgebied van Yuyuan.
Hier worden nogal wat aankopen gedaan. (voor het thuisfront ??)
Ook worden er heel wat foto’s genomen, en video geschoten.
Hierna gaan we op uitnodiging naar de Heineken fabriek in Shanghai
We komen hier netjes op tijd aan, 15:00, het kan dus wel…
Geen Heineken op de gevel, maar Shanghai Asia Pacific Brewery.
We gaan met muziek naar binnen.
Binnen worden we goed ontvangen met bier, Heineken of Tiger bier.
Sommigen zijn weer net wat meer als een ander, hè Berti?
Men ging ervan uit dat er een lunch zou zijn, maar er zijn alleen nootjes en bananen.
Zouden ze zich vergist hebben in de ‘Kik’vorschen en gedacht hebben dat het ‘Apen’vorschen zijn?
We krijgen een rondleiding door de brouwerij, wat nogal wat trappenlopen is.
Het oogt allemaal toch behoorlijk ouderwets, dat is bij de Heineken in Den Bosch wel anders.
Als we terugkomen in de ontvangstruimte is het tijd voor het officiële gedeelte.
Ook Jo heeft zijn beste outfit uit de kast getrokken.
Hierna is er meer bier, tja daar zeggen we geen nee tegen.
Vanaf de fabriek gaan we naar het restaurant.
Helaas belanden we in de file
Het rijkelijke bier begint langzaam door te werken.
Peter Pijnenburg houdt het bijna niet meer en overweegt uit te stappen op de snelweg.
Hij weet het toch te redden naar het restaurant, we hebben hem nog nooit zo snel gezien!
Hier komen we om 19:00u aan.
Het is hetzelfde restaurant als eergisteren, waar we met de polonaise door de zaak gingen.
Hier komen we nu met muziek naar binnen, en zetten de hele tent op zijn kop.
Er is nu “europeesch” Chinees besteld.
Dit bestaat voornamelijk uit vlees en we laten het ons goed smaken.
Iedereen roept erover, om Sjef’s woorden te gebruiken: “super, super, SUPER!!”
Tijdens het eten wordt ik door Frank en Jolande zelfs omgekocht om een foto op de site te zetten.
Het moet niet gekker worden (maar de rekening volgt nog!)
We maken nog wat muziek en gaan daarna met muziek en al door de straten naar de Bund.
De Bund is het dure zakenhart van Shanghai aan de Huangpu rivier.
We lopen met muziek de boulevard op, en de belangstelling wordt groter en groter.
Steeds meer Chinezen komen kijken.
Hierna willen we op de rondvaart.
Er worden kaartjes gekocht en we gaan al aan boord.
Maar het blijkt geen rondvaart te zijn, maar een ferry naar de overkant.
De rondvaart blijkt niet meer te varen, we zijn te laat.
Dus even inventief: We gaan gewoon heen en weer met de ferry.
Het uitzicht is wederom fantastisch, wat een lichtshow.
Na de ferry lopen we bovenop de boulevard langs het water.
We zetten muziek in, en wederom komen er veel mensen kijken.
Steeds meer, ik lieg niet als er honderden zijn.
Het is lekker spelen zo, met zo’n enthousiast publiek.
(mijn excuses voor de donkere foto's)
Ook trekken we de aandacht van de politie.
Er komen er steeds meer, te voet, op de motor, en 4 met zo’n golfkarretje.
Uiteindelijk staan er 12 politiemensen, en een paar komen verhaal halen.
Peter Peijnenburg heeft een heel slim moment: Hij laat zijn toegangskaart van de Expo zien.
Dit doet wonderen, ze trekken zich terug, maar blijven wel in de buurt.
Om het niet op de spits te drijven, maken we nog één nummer en gaan naar de bus.
Tijdens het muziek maken hebben we nog wel de aandacht van een organisator.
Deze organiseert een folkloristisch feest, en nodigt ons hiervoor uit.
Juni 2011, Montpellier, Frankrijk, hoe is het mogelijk?
Om 22:15 gaan we terug naar het hotel, waar we iets over half 11 aankomen.
Zoals gewoonlijk weer met grote getale naar de bar om nog iets te nuttigen.
Morgen moeten we vroeg op, dan gaan we naar een ‘Valkenburgs’ Shanghai.
Daar heb je allemaal authentieke huisjes en heel veel marktkraampjes.
We zijn daar in 2006 ook geweest, en dat was heel leuk.
Alleen ver rijden: We moeten om 9:00u al weg.
Dus niet te laat naar bed!
Het is weer een stralende dag.
Vandaag gaan we naar “oud Shanghai”.
Althans, zo noemen degenen het die 4 jaar geleden daar zijn geweest.
Het is geen verplichting, en een aantal kikkers gaan vandaag hun eigen weg.
Maar de meesten gaan toch mee.
We zouden om 9:00u vertrekken, maar het zouden de Kikvorschen niet zijn, als dat niet uitloopt.
De broer van Marijn is speciaal overgekomen uit Thailand.
Hij zit in een ander hotel en moest met de taxi komen.
Maar de taxichauffeur was verdwaald (!)
We vertrekken dik 2 bossche kwartiertjes later.
Helaas vliegen we gelijk de file in.
Het verkeer hier is krankjorum te noemen.
Constant toeteren, zo van links naar rechts, en de grootste heeft altijd voorrang.
En toch gaat het (bijna) altijd goed.
Dan neem je een afslag, en staan ze gewoon op de snelweg de mafste attributen te verkopen.
Zo rond kwart voor 11 komen we op locatie.
Maar het is weer niet waar we 4 jaar geleden zijn geweest.
Toch is het wel aardig, het lijkt er wel op.
We lopen door de winkelstraatjes.
De winkels vallen een beetje tegen, het is voornamelijk echt Chinees en kitsch.
Er zijn ook vele Chinese eettentjes, met hele vreemde gerechten.
En soms ruikt het lekker, en soms….
Ik probeer hier een impressie te geven wat we hier meemaken, en ik hoop dat dat lukt,
Maar die geur af en toe, kon ik die jullie maar laten ruiken.
Als bij het slachthuis het riool open zou springen, komt het in de buurt, denk ik.
Het is wel een mierennest, echt druk.
En winkeltje in een steeg, smaller dan bij ons een brandgang.
We gaan door een zijstraat, en daar komen we een aantal kikkers tegen die er toch al genoeg van hebben.
Ze willen niet nog 2 uur hier rondwandelen, en nemen een taxi terug.
De rest maakt er gewoon het beste van, het wordt toch een vrij aardige middag.
Bij deze een impressie van de omgeving:
Rond half twee komen alle kikkers weer vanuit alle hoeken en gaten, mooi op tijd.
(Zoals gezegd, kan het dus af en toe wel!)
We vertrekken rond 13:45u weer terug naar het hotel.
Na al die dagen begin je de routes wel te kennen, maar hij neemt nu een nieuwe route, over een grote brug.
Deze kun je vanaf het hotel zien liggen. (Waarom heeft ie die niet eerder genomen?)
Hierdoor komen we al iets na drieën aan.
En wordt ons verteld dat we niet om 16:00u moeten verzamelen, maar pas om 17:30.
Hadden we daar wel langer kunnen blijven, maar ja...
Mijn vrouw en ik doden de extra uren door een winkelcentrum in de buurt te verkennen.
Niks bijzonders, of toch?....
Zoals gezegd, vanavond om 17:30u verzamelen, dan gaan we naar "Bakker Bart".
Of ie echt zo heet weet ik niet, maar zo kennen we hem nog van 4 jaar geleden.
Het is een 'eet'straat, waar we uitgenodigd zijn.
De volgers van het dagboek van 4 jaar geleden kennen het nog van het grote spandoek.
Die hing bij aankomst over de hele breedte met "Welcom Dutch Carnivals Band", ook in het Chinees.
We zouden om 17:30 vertrekken, maar heel toepasselijk vertrekken we om 17:44u.
(Of hebben we expres gewacht?)
Het is erg druk op de weg, en we rijden om 19:00u voorbij de ingang.van de straat waar we moeten zijn.
Deze keer helaas zonder spandoek.
Dan draait de bus om, op de drukke weg.
Het gaat hier om de wet van de grootste en de brutaalste, en op een heel drukke weg draait de chauffeur de bus.
Hierdoor kunnen we uitstappen aan de stoepzijde, heel netjes van de chauffeur.
We gaan met muziek naar binnen, en de stemming zit er gelijk goed in.
We trekken met muziek door de straat en stoppen hier en daar om een pilsje te nuttigen.
Zie hier een impressie:
We maken alle dansen, wat met groot enthousiastme door het publiek ontvangen wordt.
Hierna gaan we terug naar "Bakker Bas", voluit Bastiaan van Veenendaal.
Deze wordt gehuldigd met een gouden speld.
Jochem Hanse, directeur van het Nederlandse paviljoen, is er ook, en voor al zijn verdiensten wordt deze benoemd tot dassendrager.
Zijn vrouw is zichtbaar ontdaan.
Hierna kregen we een diner aangeboden
De keuze is uit schnitzel of halve haan met friet.
We laten het ons goed smaken, voor de meesten is dit het eerste eten sinds de lunch!
Hierna gaan we met de laatste klanken van de Kikvorschen in China naar de bus.
Voor één keer gaan Bert de Fijter, Joey, de gids, en ik, met de taxi naar het hotel.
De rest gaat gewoon met de bus.
Het loopt al tegen elven, en we willen kost wat kost voorkomen dat we TNT missen.
Gelukkig is de bus er al een kwartiertje na onze aankomst aanwezig, vóór TNT er is.
Precies op tijd, gelijk met het busje van TNT.
De instrumenten worden ook verrassend snel verzameld.
Deze komt de instrumenten weer ophalen, en we weten inmiddels wat voor problemen we daarmee kunnen krijgen.
Ondanks dat we morgen vroeg op moeten voor het vertrek wordt het ouderwets gezellig in het hotel.
Ik denk dat men morgen wel een stukkie stiller is...
Er worden trouwens ook wat nieuwe mutsen gevonden...
Dit is het laatste bericht uit China. (Snik)
Het verslag over de terugreis zal weer vanuit ons kikkerlandje zijn.
Even wennen, hier is het 25 graden en zon, en we weten waar we morgen in terecht komen.
Maar... morgen zien we de "keinder" weer...
Vandaag is de dag van vertrek.
Hierdoor moeten we vroeg op.
Dat valt niet mee, want het was gisteren toch stiekem gezellig laat..
De meeste kikkers zien er toch wel wakker uit.
Of zou dat komen door de koude douche? (er was geen warm water vanochtend)
Door het vroege tijdstip gaat het uitchecken vrij vlot.
Rustig even ontbijten, en dan begint het wachten.
De vraag is waar de bus komt: Voor, achter of naast het hotel.
Op een gegeven moment iemand roept dat ie achter staat.
De hele meute als een stel ganzen achter elkaar aan.
Komen we achter het hotel, en je raadt het al, geen bus.
Dus iedereen mét koffers weer terug naar de lobby.
Even later is de bus er wel, en iedereen laadt de koffers en zichzelf in.
Dat is net over half negen gebeurd, waarna we kunnen vertrekken.
Het is heel ander weer dan de afgelopen dagen, grijs en het druppelt af en toe.
Zou Shanghai nu al treuren?
Eenmaal buiten shanghai is het redelijk rustig op de weg.
Niks aan de hand zou je zeggen.
Toch waren we bijna niet aangekomen op de luchthaven.
Rijdt er op de snelweg een wagentje met wegwerkers met een slakkegangetje.
Op de middelste baan, waar onze bus ook rijdt, wij moeten dus uitwijken.
Nu wil de bus wel naar rechts, maar daar zit net een andere bus.
Echt nét op tijd kan de bus naar rechts en mist het wagentje maar net.
Iedereen is wel gelijk weer wakker.
Ik ben benieuwd of die wegwerker in zijn spiegel heeft gekeken?
Dan zal ie wel erg wit geworden zijn.
Na een klein uurtje rijden komen we aan op de luchthaven.
Vervolgens is het weer wachten bij de Check-in.
Mijn vrouw en ik hebben natuurlijk weer mazzel, onze koffer komt niet door de scan.
Er mogen geen aanstekers in de koffer, nog nooit meegemaakt.
Ook de aansteker in de vorm van een blauwe poppetje, de mascotte van de Expo 2010, moet eruit.
En die zien we niet meer terug.
Volgens mij gaan die regelrecht terug naar de Expo en verkopen ze die gewoon opnieuw!
Het is nog sneuer voor Ineke, zij en Henk zijn er ook uitgepikt.
Ineke spaart aanstekers, en moet een hele zak met die blauwe poppetjes inleveren.
Inclusief een mooie goudkleurige aansteker in de vorm van het China house.
Ocherm, het huilen staat haar nader dan het lachen.
Er wordt geld gewisseld, en de nodige taxfree inkopen gedaan.
De meeste kikkers blijven bij elkaar op een terrasje, het wordt een soort verzamelplek
De rokers onder ons gaan op zoek naar de rokersruimte.
Eerst 5 minuten de ene kant oplopen, naar beneden, om vervolgens hetzelfde stuk weer terug te lopen.
De rokersruimte doet z'n naam echt eer aan.
Het staat er werkelijk blauw. (Zo'n beetje als de rokersruimtes in het Carolus vroeger)
Daar wordt nog snel gewerkt aan het nicotinegehalte.
Want dalijk is het voor 11 uurtjes afzien.
Iets voor half een begint het boarden.
Hierna begint de bekende stoelendans weer.
Uiteindelijk zit iedereen naar wens.
Wegens drukte vertrekken we wat later, verwittigt de piloot ons.
Om 13:17 uur komen de bandjes los van het asfalt, en zijn we weer op de weg terug naar Nederland.
In het vliegtuig is het maar een stille bedoeling.
Zal wel komen door het late slapen en vroeg weer op.
Veel Kikvorschen slapen (wil mij wéér niet lukken), lezen wat, of kijken tv.
Andere lopen weer wat rond.
Zo snuffelt Hans Meijs in de keuken rond op zoek naar wat lekkers (Iets eetbaars, of vrouwelijk in blauw kostuum?)
Na een lange en vermoeiende vlucht, landen we om 18:32u op Nederlandsche bodem.
Gelukkig gaat het taxiën vlot, en ook de koffers zijn er vrij snel.
De douane geniet waarschijnlijk ook van een hemelvaartsdag, want een dik half uur later staan we allemaal buiten.
Niet veel later komt Thijs al met de Kikvorschenbus de hoek om draaien.
De zoon van Theo van der Aa is ook weer met zijn busje voor de koffie.
(Namens alle Kikvorschen hiervoor natuurlijk onze grote dank!)
Snel worden alle koffers ingeladen, en kunnen we de Kikvorschenbus in.
Het is ongelooflijk, maar binnen één uur nadat we geland zijn, zijn we op weg naar ons geliefd Den Bosch.
Thijs rijdt ons heel vlot, en zonder oponthoudt, naar het clubhuis. (Thijs, natuurlijk ook ontzettend bedankt)
Een uur plus een bosch kwartiertje later draaien we de Nieuwstraat in.
Hier worden we door een groot gezelschap opgewacht.
Het is een hartelijk onthaal, en volgens mij zie ik hier en daar een traantje van blijdschap.
Gerie was even bang dat ie, wegens foto's op deze site, er niet meer in mocht, maar Gerrie vliegt hem om de hals.
(Gelukkig, dát wou ik toch niet op mijn geweten hebben...)
Er is zelfs een speciale taart gemaakt voor onze thuiskomst.
Deze is verzorgd door de dochter van Frank en Jolande, heel attent.
We laten het ons goed smaken onder het genot van een kopje koffie, en hier en daar een biertje.
Iedereen is blij weer terug te zijn, maar ook erg moe.
Men wil nu toch graag naar huis, en ons honk loopt al snel leeg.
Het was een hele leuke week waar we veel leuke én gekke dingen hebben meegemaakt.
In ieder geval was het weer een reis waar we het nog lang over kunnen hebben!
Alle Kikvorschen: Namens Corina en mij hartelijk bedankt voor wederom een onvergetelijke reis!
PS:
Ik heb met veel liefde en plezier dit dagboek bijgehouden.
Het werd hierdoor wel vaak laat, geregeld dat ik pas om 3:00 uur ging slapen.
Maar door een teller kon ik zien dat de site massaal bezocht werd, tegen 200 bezoeken per dag!
Dan weet je toch dat je niet voor niets slaaptekort hebt.
Mijn dank voor alle complimentjes die ik (al in China) mocht ontvangen, ik heb het graag gedaan.
In China zijn alweer een aantal contacten gelegd voor volgende uitstapjes.
Wie weet kan ik over niet al te lange tijd wederom een nieuwe log bij gaan houden?
Mocht er nog nieuws zijn, zal ik deze hier vermelden.
Op verzoek van een aantal Kikkers heb ik de log van China 2006 erbij gezet.
Deze heb ik wat verbeterd, t.o.v. deze site was die echt rommelig.
.
|
|
